Een nieuw seizoen begint

Het heeft even geduurd voor ik weer een een blog wilde schrijven. Geen tijd, geen zin of gewoon genieten van het mooie weer na de zomer. Want dat was er echt nog wel, zelfs vorig weekend heb ik nog heerlijk genoten van dat laatste beetje zon in mijn achtertuin. 
 

Verder gaat het nog steeds wel aardig met me, fysiek gezien dan. En daar ben ik ook echt wel blij mee. Alhoewel er soms ook wel wat kleine dingetjes mis lijken te gaan. Bijvoorbeeld mijn gezicht toont veel vaker en dan ook sneller bepaalde zenuwtrekjes. Als ik te lang praat of gewoon even mijn hoofd de verkeerde kant op draai. Dat is lastig en vreemd, maar na een klein minuutje is dat toch wel weer voorbij gelukkig. Verder gaat het nu weer niet zo goed met mijn handen, maar dat ligt gewoon aan de herfst- en wintertijd die afgelopen nacht is ingegaan; het is buiten al wat kouder en mijn handen willen dan niet meer goed meewerken. Vingers van mijn linkerhand zijn snel verstijfd. Zo wilde ik vanmiddag een mandarijntje eten. Het pellen heeft me ruim een kwartier gekost, maar dat maakte het eten ervan juist wel lekkerder.

Volgende maand moet ik weer naar het ziekenhuis voor een MRI-scan. Ik ben wel erg benieuwd. Ik wil nu weer niet mijn blog afsluiten met onnodige zelfmedelijden aks dat zo lijkt) Maar hoewel niemand dit op voorhand weet, heb ik ook nu ook geen enkel idee van wat ik moet verwachten: Zal de uitslag nu positief zijn of negatief en zijn die gezichtszenuwtrekjes te herlijden naar die tumorgroei? Volgt er reen operatie op korte termijn, of niet? Maar ondanks dat ga ik natuurlijk van elke dag een feestje maken, hoe cliché dat ook klinkt.