Energie van + naar -
28-06-2014 19:25
De dag dat het twee jaar geleden is dat ik flauwviel in de supermarkt hier in het dorp. Helaas is daar nooit echt uitgekomen wat nu precies daarvan de oorzaak was. Maar goed, ik wil ook niet eindeloos stil blijven staan bij dit soort dingen, maar het is en blijf tóch altijd een herinnering. Of je dat nu wilt of niet.
Vanmorgen had ik wat moeite met opstaan. Niet door fysieke klachten dit keer, maar gewoon..het was nogal vroeg en mijn bed lag eigenlijk te lekker. Maar ja, ik móest wel want om 9:00 uur zouden de boodschappen van de Albert Heijn worden bezorgd. Ik had dde wekker gezet op 6:00 uur. Hoewel ik veel tijd nodig heb, was zo heel vroeg eigenlijk ook weer niet nodig. Maar ik vind het altijd fijner om even rustig wakker te kunnen worden in plaats van hectiek, welke ontstaat wanneer ik op het nippertje wakker zou worden. Na een paar keer op die 'snooze-knop' te hebben gedrukt, ben ik er om 7:00 uur tóch maar uitgegaan. Dan had ik 2 uurtjes de tijd om te douchen en aan te kleden (dat is nog steeds een lange tijd, maar dat heb ik wel zo ongeveer nodig)
Ik zat netjes op tijd, gewassen en gestreken, te wachten. En de vrachtwagen van AH kwam ook lekker op tijd. Veel boodschappen weer, genoeg voor de komende twee weken. (Elke week gaat te duur worden) Ik moest nu alles gaan opruimen, dat is me altijd een hele klus. Maar ik voelde me nog steeds vol energie, dus leek positief.
Daarna ging ik nog even naar de huishoudwinkel hier om de hoek en naar de bakker, het wasimers bijna lunchtijd. Maar op beide plekken leek het wel een mierenhoop, het krioelde van de mensen die blijkbaar hetzelfde idee hadden als ik; 'even vlug nog wat halen'.
Toen ik weer thuis was, kwam ik erachter dat ik dit laatste beter niet had kunnen doen. Ik was zo moe! Maar van een dutje kwam het niet, want al gauw stond er visite voor de deur. En een paar uur later zelfs nog meer. Erg gezellig natuurlijk, maar ik baalde er tóch wel van. Ik voelde me erg moe en kon mijn ogen haast niet openhouden. Stiekem was ik blij dat ik genoeg visite had, die met elkaar konden buurten. Volgens mij heb ik niet veel gezegd en als,ik er nu zo over nadenk, weet ik niet eens meer goed te herinneren waar het zoal over ging. Wat vervelend is dat zeg!
Dan maar vroeg gaan slapen vanavond. Morgen weer een nieuwe dag en kijken hoe dat dan zal gaan. Het komt vast wel goed. -Nieuwe ronde, nieuwe kansen-