Nog even geduld dan maar..
26-01-2015 13:13
'Je vind het zeker wel spannend, vrijdag?' Dat hoor ik de mensen om me heen vaak zeggen. Maar nee, helemaal niet. Tenminste, over de operatie zelf, denk ik nauwelijks na. Integendeel, want ik zit er juist heel erg op te wachten; Ik laat steeds meer dingen uit mijn handen vallen: flessendoppen, de afstandsbediening, telefoons, mijn bestek wat tijdens het eten uit mijn hand glijdt en zelfs het typen op het toetsenbord van de gewone ouderwetse computer is niet meer te doen. Een brief typen kost me enorm veel tijd nu, door al die spelfouten ten gevolgen van die gevoelloze vingers, welke in de weg zitten. Voor het eerst ben ik zo blij met de autocorrectie van mijn iPad. :-p
Al een paar dagen ben ik druk bezig met het regelen van dingen. Ik weet natuurlijk niet wat ik na de operatie kan doen en of het me überhaupt wel gaat lukken om -al vrij snel daarna- iets vast te houden. Dus neem ik nu liever het zekere voor het onzekere en doe de dingen die ik nog in mijn 'to-do-list' had staan: administratie, spullen opruimen en nog even snel wat taartjes en cakes bakken. Want ook dat zal wel even moeilijk worden, de komende tijd. Dat is juist het enige wat ik erg jammer vind.
Morgen nog maar even naar de supermarkt en brainstormen over de dingen die ik komende tijd wil eten en makkelijk te bereiden zijn. Dat de mensen om me heen elke dag voor me willen komen koken, snap ik wel en vind ik ook reuzelief. Misschien is dat in de eerste dagen inderdaad wel handig, maar tóch blijf ik liever eigenwijs. ;-)
'Je vind het zeker wel spannend, vrijdag?' Dat hoor ik de mensen om me heen vaak zeggen. Maar nee, helemaal niet. Tenminste, over de operatie zelf, denk ik nauwelijks na. Integendeel, want ik zit er juist heel erg op te wachten; Ik laat steeds meer dingen uit mijn handen vallen: flessendoppen, de afstandsbediening, telefoons, mijn bestek wat tijdens het eten uit mijn hand glijdt en zelfs het typen op het toetsenbord van de gewone ouderwetse computer is niet meer te doen. Een brief typen kost me enorm veel tijd nu, door al die spelfouten ten gevolgen van die gevoelloze vingers, welke in de weg zitten. Voor het eerst ben ik zo blij met de autocorrectie van mijn iPad. :-p
Al een paar dagen ben ik druk bezig met het regelen van dingen. Ik weet natuurlijk niet wat ik na de operatie kan doen en of het me überhaupt wel gaat lukken om -al vrij snel daarna- iets vast te houden. Dus neem ik nu liever het zekere voor het onzekere en doe de dingen die ik nog in mijn 'to-do-list' had staan: administratie, spullen opruimen en nog even snel wat taartjes en cakes bakken. Want ook dat zal wel even moeilijk worden, de komende tijd. Dat is juist het enige wat ik erg jammer vind.
Morgen nog maar even naar de supermarkt en brainstormen over de dingen die ik komende tijd wil eten en makkelijk te bereiden zijn. Dat de mensen om me heen elke dag voor me willen komen koken, snap ik wel en vind ik ook reuzelief. Misschien is dat in de eerste dagen inderdaad wel handig, maar tóch blijf ik liever eigenwijs. ;-)